Podatek od reklam – w efekcie podwójne opodatkowanie
Michał Wojtas, doradca podatkowy, wspólnik w kancelarii EOL, w artykule Aleksandry Tarki „Podatek od reklam: państwo już zarabia na VAT od usług reklamowych" (Rzeczpospolita 11.02.2021 r.) komentuje dyskusyjny pomysł wprowadzenia tzw. podatku od reklam.
Zgodnie z ustawą o VAT usługi reklamowe są opodatkowane podstawową 23-proc. stawką. Nie ma żadnych preferencji w postaci niższej stawki czy zwolnienia podatkowego. Wszyscy podatnicy, którzy są w łańcuchu świadczenia usług reklamowych, wykazują dochód. To rodzaj usług niematerialnych, które nie są specjalnie kosztotwórcze. To usługi wysoko prowizyjne, z których do budżetu z tytułu opodatkowania m.in. PIT i CIT wpływa relatywnie więcej niż w innych branżach.
Rząd przekonuje, że wprowadzenie tzw. podatku od reklam to efekt regulacji unijnych, jednak sprawa nie jest tak oczywista. Po pierwsze nie ma jeszcze jednej konkretnej polityki unijnej w tym zakresie. Rząd wcześniej deklarował zresztą, że będzie czekał z wprowadzeniem odpowiednich rozwiązań na decyzje unijne. Po drugie, chociaż chciał wprowadzić podatek cyfrowy od platform internetowych, czyli międzynarodowych gigantów z tej branży, wycofał się z tych planów pod naciskiem Stanów Zjednoczonych. Teraz nagle rząd chce wprowadzić rozwiązania, które uderzą bezpośrednio w krajowy rynek medialny, głównie polskie firmy, ponieważ zapewne liczy, że za nimi nikt się nie wstawi.
Kolejny raz rząd pod pretekstem dostosowywania polskich przepisów do prawa unijnego wprowadza rozwiązania dużo dalej idące niż takie, których wymaga Unia Europejska. Wprowadzenie tzw. podatku od reklam budzi poważne wątpliwości jeśliby je oceniać w kontekście konstytucyjnego zakazu podwójnego opodatkowania.
Biorąc pod uwagę, że opłaty od reklam nie będzie można wliczać do kosztów uzyskania przychodów, to proponowane zasady jej naliczania mogą doprowadzić do co najmniej nadmiernego opodatkowania branży medialnej, bo firmy będą ją musiały sfinansować z czystego zysku. To coś na zasadzie państwowego Janosika, który nie tyle zabiera bogatym, by dać biednym, co zabiera prywatnym, żeby dać państwowym.
więcej na stronie:
